In 2013 kreeg ik van mijn werkgever de kans in het buitenland te gaan werken. Hiervoor schreef ik een business plan en besloot 3 maanden in mijn eentje in Oslo, Noorwegen, te gaan wonen en werken. Het was een geweldige tijd. Ik ontmoette veel nieuwe mensen en leerde ontzettend veel nieuwe dingen. Na mijn secondment ging ik weer terug naar mijn oude functie, Senior Company Lawyer, in Amsterdam. Voor mijn gevoel was ik enorm lang weggeweest, maar voor mijn collega’s was de tijd voorbij gevlogen. Zij deden wat ze altijd al deden. Toen ik terug was, ging ik ook weer doen wat ik altijd deed. 

Ik had een goede baan, met fijne klanten, gezellige collega’s en een mooi salaris. Ik had het naar mijn zin en werd gewaardeerd. Met gemak had ik daar nog 30 jaar kunnen blijven werken. Als ik dat wilde tenminste. En dat was nou juist het punt. Wilde ik dat eigenlijk wel? Toen ik las over de opleiding tot professional organiser vielen de puzzelstukjes op hun plek. Boeken die ik al 20 jaar in de kast had staan gingen over minimaliseren en organiseren. Ik had er nooit aan gedacht om hier mijn beroep van te maken.

Toen ik in 2015 startte als professional organizer deed ik dat in eerste instantie naast mijn full-time baan. Misschien dat deze nieuwe ‘hobby’ mij de uitdaging zou geven waar ik naar op zoek was. Het opzetten van mijn eigen bedrijf had veel overeenkomsten met de dingen die ik zo leuk had gevonden aan mijn secondment, zoals zelfstandig werken. Maar ja, ik ben geen type dat zomaar haar gevoel volgt en kom niet uit een ondernemersfamilie. De stap naar het ondernemerschap leek dan ook ENORM. 

Toen ik in het voorjaar van 2016 een moedervlek liet verwijderen, vertelde de dermatoloog mij dat het ging om een melanoom. Als deze uitgezaaid zou zijn, kon hij niets meer voor mij doen. De wachttijd van twee weken na het verwijderen van nog meer weefsel duurde eindeloos. Gelukkig was het niet uitgezaaid en kon ik verder genieten van mijn leven. Maar wat als het kwartje de andere kant op was gevallen? Een maand later overleed mijn schoonvader plotseling op 66-jarige leeftijd. Ik besefte dat ik niet langer wilde wachten en twijfelen. In de zomer van 2016 nam ik ontslag om me volledig op mijn eigen bedrijf te richten. De kennis en ervaring uit mijn vorige baan komen me goed van pas als ondernemer. Dit is het helemaal!

Dit jaar is het vijf jaar geleden dat ik naar de Kamer van Koophandel reed voor de inschrijving van mijn eigen bedrijf en onderweg het liedje ‘Proud Mary’ op de radio hoorde. En trots was ik… dat ik gekozen had voor mezelf. Ik hoop dat deze blog jou aanmoedigt om jouw eigen dromen na te jagen, wat die ook zijn ●